اختصاصی قدس آنلاین- سید محمدحسن حسینی، دکترای آموزش زبان انگلیسی و دبیر رسمی آموزش و پرورش ناحیه ۷ مشهد در وبلاگ خود می نویسد: «بعد از ۲۱ سال خدمت وقتی رفتم تا از رتبه ارشد به خبره ارتقا پیدا کنم، مسئول مربوطه -در آموزش و پرورش مشهد- گفت که کلاس های ضمن خدمت من برای این ارتقا به حد نصاب نرسیده است! به خاطر افزایش حقوقم هم که شده (حقوقم یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان) باید چند ساعت دیگر در کلاس های ضمن خدمت شرکت می کردم.»
وی در ادامه مطلبش نوشته: «به اداره آموزش و پرورش ناحیه ۷ (مشهد) که مراجعه کردم گفتند یک کلاس ۴۸ ساعته "تولید محتوای الکترونیکی" دارند. من به آنها گفتم که اگر مدرس می خواهند این کلاس در حوزه علایق و تخصص های من هست و من اولین مقاله ام را در این باره در سال ۱۳۸۵ به زبان انگلیسی نوشتم و در یک جرنال معتبر در خارج از کشور چاپ کردم. اما آنها گفتند که "استاد" دارند و به وجود امثال من احتیاجی ندارند. البته من سال هاست که با توجه به تخصصم در آموزش و پرورش درخواست انتقال دانش خودم را به همکاران از طریق کلاس های ضمن خدمت و یا حضور در گروه ها می دهم که متاسفانه حراست مانع این امر می شود.»
دکتر حسینی ادامه داده که: «خلاصه اینکه من این بار هم از روی ناچاری و با اکراه در آن کلاس ضمن خدمت شرکت کردم. "استاد"ی که انتصاب کرده بودند یک آقای لیسانس ریاضی بود که در این ۴۸ ساعت که وقت با ارزش ما که حدود ۴۰ نفر بودیم را گرفت بیشتر به گفتن خاطرات و مسایل شخصی پرداخت. تنها مورد مفیدی که در این ۴۸ ساعت آموزش داد "طرز ساخت ای میل و وبلاگ" بود! البته در جلسه آخر یک معلم آوردند تا درباره "راه میلیاردر شدن" سخنرانی کند! به محض اینکه این استاد معظم گفت می خواهد روش میلیاردر شدن را به ما آموزش دهد من کلاس را ترک کردم. بعدا از همکاران شنیدم که در آخر سخنرانی شان گفته بود اگر می خواهید به راز میلیاردر شدن من پی ببرید باید کتاب من را بخرید و ...! تقریبا از همان آغاز همه ما نسبت به این کلاس ها چندین بار به مسئولان اعتراض کردیم اما هیچ کس توجهی نکرد.»
آخرین بند از صحبت های دکتر حسینی هم این است: «حالا بعد از چند ماه از آن زمان که برای تایید این کلاس ها در سایت ضمن خدمت فرهنگیان مراجعه کردم همان مسئولان گفتند این کلاس ها مورد تایید ما نیست و بنابراین آن را تایید و ثبت نمی کنیم! حالا سوال ما این است که آیا ما باید چوب بی برنامگی و بی تدبیری شما را بخوریم؟»
اینها فقط گفته های یک نفر نیست! رضا نیک اندیش، کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری هم در جای دیگر نوشته است: «چندسالی است که هرسال یکی، دو آزمون برای امتیازدهی و ارتقای شغلی فرهنگیان برگزار می شود. جدا از عواملی همچون کیفیت و زیرساخت بسیار بد اینترنت، سرعت بسیار پایین و مشکلات برگزاری آزمون های اینترنتی آن هم به صورت همزمان، شاهد بنا نهاده شدن رسم بسیار زشتی هستیم و آن اخذ وجه، به ازای یک آزمون بسیار کم هزینه و از نظر اجرا در سطح بسیار سطح پایین هستیم.»
نیک اندیش ادامه داده که: «در این مورد خاص برای یک آزمون ۲۰ سوالی، بدون اینکه کتاب آن برای فرهنگیان ارسال شود از هر نفر مبلغ ۵ هزار تومان اخذ می شود که با توجه به جمعیت تقریبی کل کارکنان مجموعه آموزش و پرورش به رقمی بالغ بر ۱۰ میلیارد تومان می رسیم. این در حالی است که اگر هزینه گران ترین سرور اینترنتی را برای سایت مذکور، با بالاترین سرعت موجود کشور در نظر بگیریم یعنی با پهنای باند ۲۰ TB سایت مذکور باید هزینه ناچیز ۲ میلیون تومانی آن هم به ازای یک ماه به سرور خود پرداخت کند!»
وی با طرح این سوال که چرا فرهنگیان باید برای دوره های آموزشی مرتبط با مجموعه خود هزینه پرداخت کنند؟ هم نوشته: «هر چند آموزش و پرورش پیش دستی کرده و به این سوال جوابی غیراقناع کننده داده با این مضمون که "با توجه به آنکه دوره فوق الذکر توسط معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد اجرا می شود و تمامی مبلغ دریافتی با توجه به سرویس هایی که معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد می دهد، به حساب آن وزارت خانه رفته و آموزش و پرورش هیچ گونه مسئولیتی درخصوص نحوه اجرای آن دوره نخواهد داشت."»
نیک اندیش به عنوان آخرین حرف هم گفته: «شاید عنوان شود هدایای برای نفرات برتر در نظر گرفته می شود. اگر حتی به ۵۰۰ نفر برگزیده هدیه یک میلیون تومانی داده شود باقیمانده این مبلغ سنگین چه می شود؟»
گفته ها و صحبت های قشر فرهنگی جامعه در حالی است که فرم های ارزشیابی و بالتبع کلاس های ضمن خدمت که یکی از موارد ارتقای شغلی فرهنگیان است بعد از گذشت چندماه از آغاز سال تحصیلی به مدارس ارائه شده است. فرمی که میزان دریافتی و حقوق معلمان را معلوم می کند!
هرچند بررسی این فرم ارزشیابی که توسط سازمان مدیریت ابلاغ می شود و "فقط مختص آموزش و پرورش نیست" و به همین دلیل معلمان و فرهنگیان را با مشکل مواجه کرده جای بحث و گفتگو دارد اما قصد این مطلب بررسی کلاس های ضمن خدمت است.
هر ۱۰ ساعت کلاس ضمن خدمت، ۱ امتیاز دارد و هر دبیری باید ۶۰ ساعت کلاس ضمن خدمت را بگذراند تا بتواند ۶ امتیاز این بند از فرم ارزشیابی را کسب کند. استاد این کلاس ها هم همان دبیری است که عمدتا به انتخاب مدیر مدرسه یا مقامی قدری از او بالاتر، انتخاب می شود. مولف کتاب هم می آید و برای این استادان منتخب آنچه نوشته است را دوره می کند. و آن مطالب را همان استاد آموزش دیده به معلمان دیگر آموزش می دهد.
در هرکلاس کم و بیش ۸۰ نفر ی هستند از مناطق مختلف آموزشی؛ و برای امسال پایه دهم مثلا ۳۲ ساعت سواد رسانه ای و ۲۴ ساعت عربی در نظر گرفته اند. و معلمان باید سر کلاسی بنشینند که استادش عملا نه سواد آن کتاب را دارد و نه کتاب به درستی تدوین شده است.
زمان کلاس ها هم باید خارج از زمان کار معلم ها باشد، یعنی مثلا معلمی که در منطقه ۷ تهران زندگی می کند و منطقه آموزشی اش منطقه ۱۵ است، باید هر روز حدود ساعت ۵و نیم از منزل خارج شود تا بتواند به موقع سر کلاس درس حضور داشته باشد؛ به موقع سرکلاس حاضر بودن هم بندی از فرم ارزشیابی است البته.
با این وصف همین معلم در حالت طبیعی و روزهای عادی حدود ساعت ۳ بعدازظهر (ناهارنخورده) به منزل می رسد، اما اگر قرار باشد در کلاس ضمن خدمت شرکت کند ساعت رفت و آمد قدری متفاوت می شود، در حقیقت همین معلم ناهارنخورده، پس از ساعت ها تدریس باید سر کلاسی حاضر شود که اگر استاد، استاد هم باشد باز هم چیزی یاد نخواهد گرفت.
و به این اضافه کنید زمانی را که معلم پس از پایان و تعطیلی مدرسه عازم کلاس ضمن خدمت می شود؛ آن هم در منطقه آموزشی دیگری.
دوره هایی که البته امکان شرکت حضوری هم دارد؛ و مثلا اگر برای پایه های سوم و چهارم دوره حضوری پیش بینی نشود آنها مجبورند تمام ساعت های شان را در دوره های مجازی شرکت کنند و بابتش ۵ هزار تومان بپردازند، دقیقا همان زمان ورود به سایت. ۵هزارتومان برای درسی که حتی امتحانش هم مجازی برگزار می شود.
حالا اگر معلم فیزیک و ریاضی باشی، قطعا نمی توانی حجم کتاب را در هفته ای ۲۴ ساعت، تمام کنی و مجبوری خودت و بچه ها را به مدرسه بکشانی تا کتاب تمام شود. بنابراین بچه ها و معلم های فیزیک و ریاضی باید بعدازظهرها یا پنجشنبه هایشان را هم در مدرسه باشند! ساعت هایی را که بخاطرش اضافه کار و تشویقی نمی گیرند. و معلم هم عملا نمی تواند در دوره های ضمن خدمت شرکت کند تا ۱۲۰ امتیازش را کامل بگیرد.
به نظر می رسد ایرادهایی که معلمان به این سیستم وارد می کنند، مانعی جدی است که اگر از سر راه برداشته نشود سرانجام با فرهنگیانی مواجه خواهیم بود که اگر خود مایل به آموختن نباشند، سیستم اطلاعات زیادی به آنها عرضه نمی کند و این یعنی ادامه حضور معلمانی در مدارس که نه اطلاعاتی به روز دارند و نه مهارت هایی قابل اعتنا. در حالی که اگر معلم دانا و توانا باشد، این ویژگی ها را به دانش آموزان منتقل می کند و نسلی تربیت می شود که می تواند منشأاثر باشد.
نظر شما